Schotland… wat ben je mooi met je ruige bergen, je spiegelgladde lochs, je schapen en je fantastische whisky… Tja, je moet de bergen er even bij denken, maar als de regen met bakken uit de lucht komt, lijkt ons kikkerlandje best op dat whiskywalhalla, niet?
Prima plek in ieder geval voor een distilleerderij, vond Laetitia de Hoog. Dolenthousiast en met een goeie portie naïviteit zochten zij en haar man Joeri het platteland af om de allerbeste stek te vinden voor de droom: whisky maken.
Huh? Waar?
Het werd Kamerik, een typisch dorp waarvan de meeste mensen geen idee hebben dat het bestaat. Laetitia en Joeri overigens ook niet, totdat ze op een dag de zoekopdracht op funda eens met een paar kilometers uitbreidden. Dit was ‘t: een woonboerderij met een karaktervolle, oude koeienstal, een schitterende fruitboomgaard en het allermooiste uitzicht van Nederland.
Hennep & koeien
Eeuwenlang is er op deze grond geboerd: er is bekend dat er al sinds 1677 hennep werd verbouwd en koeien werden gehouden. Tot 1979 loeiden de koeien nog in de stal om te worden gemolken. Daarna hielden de twee boerende broers die er woonden het voor gezien, en diende het vee alleen nog als ‘huisdier’. Niet dat het daarmee rustiger werd. Er schijnen eenden, ganzen, dwerggeitjes, kippen, konijnen en zelfs een pauw te hebben rondgelopen. En die hebben voor vruchtbare grond gezorgd. Van braam tot perzik: overal hangt het fruit voor het plukken. Zelfs een uit een vetbol gevallen graankorrel verandert hier nog in een wuivende korenhalm.
Meer dan een hobby
Nu de plek gevonden was, wist Laetitia dat het distilleren meer zou worden dan een hobby. In de winter van 2018 reed ze elke zaterdag op neer naar de jeneversteden Schiedam en Hasselt voor de opleiding tot distillateur. Tegelijkertijd begonnen de werkzaamheden aan de oude koeienstal. Zoals met de meeste oude panden op veengrond gebeurt, was de stal hopeloos verzakt. De betonvloer moest eruit gehakt worden om er nieuwe heipalen in te kunnen slaan en de muren te kunnen stutten. Het was het begin van een lange verbouwing. Bijna een jaar lang gingen Laetitia en Joeri avond na avond, vaak met hulp van buren en vrienden, de stal in om te metselen, te sjouwen, te boren, te zagen en te timmeren. Het resultaat? Dat kun je zelf komen zien.
